Tuesday, February 12, 2008

അമ്ലമഴ

അമ്ലമഴ
ഒരാസക്തിയായിരുന്നാദ്യമെ‍ങ്കിലും, പ്രേമിച്ചു ഞാ‍ന്‍ പിന്നെ.
പ്രേമിക്കയാല്‍ അവള്‍ക്കായി പ്രേമിക്കാ സുഹ്രുത്തായിപിന്നെ.
ഒടുവിലെന്നേക്കുമൊരു നോവായി, (പിരിയുന്നേരം)അവളെനിക്കേകി പ്രണയം.

ആ പ്രണയമൊരമ്ലമഴയായ് എന്നില്‍ പെയ്തിറങ്ങി.
മഴ തോര്‍ന്നെങ്കിലും മനസാകെ കാര്‍മേഘമാണിപ്പൊഴും.
പെയ്തൊഴിയാ മരച്ചില്ലകള്‍ -
പിന്നെയും
പിന്നെയും
പെയ്ത് എന്റെ കരള്‍ നീറ്റുന്നു.

Labels:

1 Comments:

At February 22, 2008 at 2:08 AM , Blogger ശ്രീ said...

കൊള്ളാം.
ബൂലോകത്തേയ്ക്ക് സ്വാഗതം.
:)

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home